De middenklasse een lege doos?
Gisterenavond waren Erik & Elke en Dirk (zonder Caroline) op ronde in West-Vlaanderen. Ze mochten zich voorstellen, hun krachtlijnen naar voorschuiven en daarna begon het interessante luik.Een vraag blijft me bij. Iemand merkt op dat andere gewone werkmensen niet altijd meer socialist zijn, dat ze plots beslissen te stemmen op liberale of zelfs rechts-liberale kandidaten. En de bijhorende vraag, hoe maak je die mensen duidelijk dat ze op deze manier zichzelf niet vooruithelpen, want dat we als werkmensen moeten samen "spannen" om er niet slechter van te worden?
Nee, de werkmens bestaat niet meer, vandaag behoren we allemaal tot de middenklasse.De middenklasse, die elke dag gaat werken, die elke maand zijn schone auto afbetaald, die elke maand de hypotheek aflost, die elke maand iets extra aan de kant zet, om toch maar een schoon pensioen te hebben, die met zijn congé-geld elke zomer op vakantie vertrekt (tot de kinderen studeren, want dan gaan de zuurverdiende centen op aan de studies, zij verdienen immers een betere toekomst) en die op het einde van de maand denkt, het leven wordt toch alleen maar duurder, we kunnen toch niet meer zoveel sparen, ...
Misschien moeten we terugkeren in de tijd. Terug naar de tijd waar uiterlijk vertoon niet het belangrijkste is. Terug naar de tijd waar we niet tot de middenklasse behoren, terug naar de tijd waar we ons verbonden voelen met onze bondgenoten en waar we als werkmensen ondereen vechten voor onze idealen en verworvenheden?
Die iemand gisterenavond heeft verdorie (sorry) een punt. Wie voelt zich vandaag nog een echte werkmens? Het is niet omdat we vandaag vaker dan ooit de kans krijgen (vaak door het zwoegen en zweten van mama en papa) om te studeren en een diploma te halen, het is niet omdat we tot die groep behoren die werkzekerheid en een vast contract heeft (wat dat ook nog waard mag zijn), het is niet omdat we naar de normen van, onze boterham verdienen en de maand kunnen volmaken, dat we plots geen werkmens meer zijn.
4 opmerkingen:
Het electoraat van SPA als socialistische partij anno 2007 bestaat uit meer dan " de arbeider " alleen.
De arbeiders van de huidige dag zijn allen die in dienstverband tewerkgesteld worden, alle loontrekkenden met andere woorden.
Maar wie ie is tegenwoordig de verdediger van die loontrekkenden en wie profileert zich dan ook op een ondubbelzinnige wijze als de verdediger van die loontrekkenden op het politieke speelveld?
Vroeger waren het zonder twijfel de socialisten die deze taak op zich namen, tegenwoordig zie ik echter geen van de politieke spelers die je als dusdanig kunt omschrijven of die het nog van zichzelf op die wijze naar buiten durven te brengen.
Enkel de vakbonden treden nog als waakhond op, vakbonden die een diaboliseringsproces meemaken als nooit tevoren en die door hun politieke zuilen volledig in de steek gelaten worden.
Dit is op zijn minst heel bevreemdend te noemen omdat het juist de loontrekkenden zijn die het grootste kiezerskorps vormen en dus het grootste potentieel vormen.
Populistische opportunisten hebben dit vacuüm handig opgevuld door zich een vals imago aan te meten dat niet het hunne is en daardoor heel wat traditionele linksen in een rechts vaarwater doen terechtkomen.
Het is dus meer dan hoog tijd aan links om zich een duidelijk links profiel aan te meten en een snoeiharde oppositie te voeren tegen de welzijnsbedreigende verrechtsing.
Het aan de gang zijnde ondermijningproces van onze sociale verworvenheden moet dringend onder het daglicht gebracht worden - Tijd aan de sociaal progressieve alternatieven om terug echte socialisten te worden.
Zoals Ben zegt... 'arbeiders' in de enge zin van het woord zijn we niet, er zijn immers ook bedienden, kleine zelfstandigen, ambtenaren en, laat ons het lijstje heel breed opvatten: gepensioneerden, werkonbekwamen en werklozen.
Maar als we 'arbeider' in zijn brede, marxistische betekenis gezien, nl als iemand die zich op de arbeidsmarkt moet begeven om zijn kost te verdienen, dan vallen al die mensen die hierboven worden opgesomd ineens 'in' de groep van arbeiders.
Met andere woorden, een socialistische partij moet opkomen voor loontrekkenden (arbeider, bediende, ambtenaar), maar natuurlijk ook degenen die de economie niet meer tot nut zijn en steeds vaker aan hun lot worden overgelaten (werklozen, gepensioneerden,...) en kleine zelfstandigen.
Degenen die we niet rechtstreeks verdedigen in onze politieke actie zijn degenen die de productiemiddelen bezitten om zelf welvaart te creëren, m.a.w. de banken, de bedrijven, enz.
Dus, om de oorspronkelijke stelling van Evelien toch wat te nuanceren; jawel, de 'arbeider' als aparte klasse bestaat nog wel (hoewel die groep zeer breed is), en de SP.a moet voor deze mensen opkomen.
Groetjes,
Antoon S.
Middenklasse is ook een relatief begrip he Evelien. Ik kan u de knack aanraden van 26 september over de verarming van onze middenklasse.
Die verarming die zich uit in een verdubbeling in de afgelopen 20 jaar van het aantal mensen dat onder de armoede grens leeft (nu reeds 1 op 7).
Maar daar tegenover staat een verrijking, de verrijking van de toplaag van onze bevolking. 50% van het landelijk vermogen is in handen van 10% van de mensen.
Er is nood aan een duidelijke linkse profilering.
Socialisme is er niet voor iedereen. Maar socialisme is er wel voor het grootste deel van de bevolking, de buik, de 70% gewone mensen.
Middenklasse is een relatief begrip. Maar laten we allen strijden voor een rechtvaardige verdeling van de koek.
Vervoeg het linkse socialistische kamp en protesteer mee tegen de verrechtsing! Weg met het pure neo-liberalisme!
Hoi Bart (en enkele anderen),
Ik heb de indruk dat mijn tekstje heel serieus wordt opgenomen. Tussen de lijnen lezen is de boodschap. Ik wilde vooral laken dat we ons vandaag allemaal middenklasse voelen, willen voelen of ons zo voordoen, maar dat we in de grond vooral allemaal werkmensen blijven. En dat het uiteindelijk maar een naam is (vandaar de lege doos metafoor). Het linkse socialistische kamp hoef ik niet te vervoegen, ik heb het nooit verlaten voor zover ik weet. Verre van zelf.
Groetjes,
Evelien
Een reactie posten