Een dagje vrij.

Gisteren had ik een dagje verlof en gisteren betekende dit, een dag op stap met mijn maatje. Aangezien dat ondertussen al een heel eind geleden was, keek ik er wel naar uit en het is plezant geweest.'s Morgens ben ik hem gaan oppikken, zijn we richting Brussel vertrokken en gingen we normaal eten ik restaurant "Hemisphere". Zelf ben ik er al geweest, het interieur valt goed mee, het eten is er lekker en de mensen zijn er vriendelijk. Er was wel een beetje twijfel bij 't maatje of hij van hun keuken ging houden en toen we voor de deur stonden leek de tapas bar hem toch aanlokkelijker. Spijtig, toen we daar aankwamen bleek hij gesloten en aangezien het ondertussen al een stuk later werd dan bedoeld, hebben we het heel eenvoudig gehouden. De reden dat het Brussel werd, was dat hij graag eens de kerstmarkt daar wilde zien en na de middag zijn we dan ook de kerstmarkt gaan bezoeken. Persoonlijk had ik het gevoel dat het er vorig jaar allemaal iets enthousiaster aan toe ging (maar dat kan ook aan de dag en het tijdstip gelegen hebben). In alle geval het is een aangename kerstmarkt en het uitzicht vanuit het reuzenrad blijft fantastisch. Om op te warmen nog snel een warme choco en onze namiddag zat er al op. De dag nog helemaal niet. Ik ga regelmatig zwemmen en gisteren hebben we dat dan maar samen gedaan. Een uurtje baantjes getrokken en met een voldaan sportgevoel zijn we nog eventjes de Gentse binnenstad ingetrokken.Kortom een plezante dag, veel gelachen en gebabbeld en vooral genoten!

Het einde van een legislatuur.

Vanavond, over een uurtje is het dan zover. De laatste zitting van de ocmw-raad in het huidige legislatuur. Een beetje dubbel. Gedurende de voorbij jaren leerde ik heel veel uit mijn mandaat. Nuttige dingen, minder nuttige, maar vooral het is een ervaring die zonder twijfel iedereen met beide voeten op de grond zou zetten. Ik heb er ook heel wat goeie herrinneringen aan overgehouden. Politiek, een sfeer die enkel mogelijk is in een orgaan waarvan de zitting overwegend niet openbaar is. Politieke discussies die soms heel ver gingen, maar waain goede argumenten werden gebruikt. Sociaal, het meewerken aan verschillende van de werkgroepen, het meewerken aan de activiteiten, of er gewoon langsgaan en bewonderen wat is gepresteerd. Vooruitgang en groei in de werking van de werkgroep Onthaal en Ontwikkeling, de werkgroep middelenbeleid. Een jaarlijks, plezant samenzijn, met de "collega's" (maar daar mogen we in februari nog een keer naar toe om de legislatuur definitief af te sluiten). Vandaag is de start van de overstap naar de gemeenteraad. Dinsdag leg ik mijn eed af en vanaf dan zal ik dan ook kennis moeten maken met een ander facet in de politiek. info: http://www.ocmwdeerlijk.be/

Notre Dame

Gisteren was cultuuravond. Na het familiebezoek overdag was een bezoekje aan Het Spoor in Harelbeke om de musical Notre Dame te bekijken een afsluiter van kerstdag. Het begon niet slecht, toen een klein meisje een roos kwam brengen en daarna was het spektakel. Een paar goeie zangstemmen, mooie dansen, veel kleur en vrolijke gezichten. Meer info : http://www.artedelsueno.be/

Kerstfeestje op het ocmw.

Gisterenavond was het dan zo ver. Een wekenlange voorbereiding vanuit de sociale dienst met hulp van heel wat medewerkers, inwoners van onze woningen, cursisten bij thuisbegeleiding, ... Zelfbereidde hapjes, zelfversierde zaal, ik zag er zelfs zelfgemaakte kerstballen. Een professionele DJ, of toch niet, maar dat was niet op te merken. Veel leute, plezier, de echte kerstman op bezoek, met pakjes voor alle kinderen. Een luxe feest waarop niks ontbrak, maar vooral de sfeer overgezellig was! Merci voor de plezante avond aan iedereen die eraan heeft meegewerkt! Het was zo gezellig, dat de klok snel verder tikte. Voor het feest van de sportlaureaten kwamen we te laat, maar op de kerstmarkt bij nadientjes konden we de sfeer nog even opsnuiven. Veel gebabbel, discussie, politiek en minder politiek, een plezante avond, zeker voor herhaling vatbaar. (Karolien wordt bedankt voor de foto!)

Vandaag moet ik het wel iets rustiger doen. Begin deze week hadden we reeds ons kerstfeestje met de collega's. Het babbelen boven de muziek uit, had mijn stem al een beetje geforceerd en gisterenavond heeft dit volledig gemaakt. Ik ben dus heel erg hees en telefoneren is momenteel een echte ramp. Ook het gewone spreken vergt heel wat moeite, maar we komen er wel door.

Prettige kerstdagen!

Goed nieuws uit het schepencollege

Heel wat buren hebben me er in de laatste jaren al eens attent op gemaakt. De verkeersveiligheid in onze straat laat hier en daar te wensen over, maar ook het uitrijden van de straat is vaak een gevaarlijke situatie. Wanneer je onze wijk verlaat, kom je op een vrij drukke weg terecht, dicht bij een kruispunt met verkeerslichten. Je mag er aangezien je in de bebouwde kom bent, maar 50 rijden. Wanneer de lichten groen zijn, wordt die 50 vrij regelmatig overschreden. En als iemand zich aan die 50 houdt, dan is de kans vrij reeel dat er gevaarlijke inhaalbewegingen worden uitgevoerd. En hier schuilt het gevaar. Bij het uitrijden naar rechts is de weg vrij, maar enkele seconden later worden er inhaalbewegingen uitgevoerd, met als gevolg een hoger risico op "frontale" botsingen. Het heeft hier al heel vaak niet veel gescheeld en de zorg om de situatie wordt de laatste tijd weer vaker geopperd. Het moment dus om dit nog eens op de verkeerscommissie te vermelden en een oplossing te vragen. Het voorstel een volle witte lijn van de lichten tot aan de straat, met onderbrekingen waar nodig, wordt terug afgeketst ...

Vandaag is het verslag van het schepencollege er gekomen. Blijkbaar wordt na evaluatie de mening gedeeld. De volle witte lijn zal er komen, nu maar hopen dat we zo de inhaalbewegingen en de daarmee gepaarde snelheidsovertredingen gedeeltelijk of zelfs helemaal indijken!

M/V van het Jaar

Testjes invullen, ik doe niet liever. De testjes vind ik leuk, de resultaten lees ik na. En soms zijn die wel eens nuttig ook. De nagel op de kop slaan, doen ze meestal ook. Over het algemeen herken ik er mijn persoonlijk sterktes en zwaktes wel in. Begin dit jaar kwam er plots een mailtje. Opdracht: Deelnemen aan een maandelijks testje (mijn hartje opende zich alweer) en de beloning m/v van het jaar worden. Geen haar op mijn hoofd denk nog maar aan die mogelijkheid. Het testje invullen, met veel plezier. Een maal per maand, meestal in de nachtelijke uurtjes en spijtig, maar die zijn ondertussen allemaal afgerond.

De verbazing was dan ook groot toen er plots een mailtje kwam om te laten weten dat ik een van de laatste 50 deelnemers was geworden. Uit de 22000 deelnemers werden 25 mannen en 25 vrouwen nog verder op de rooster gelegd, met als beloning een laatste finaletest in Lapland. Het werd spannend, maar ik bleef hangen in de halve finale. Een reisje zat er niet in, maar we hielden er een mooie evaluatie aan over (en op bijna alles ben ik het volmondig eens met de gemaakte analyse). Tijdens de halve finale heb ik nog 5 andere kandidaten leren kennen. De drie mannen die toen in onze groep zaten bleken finalist te zijn geworden. En ik had zo wel mijn favoriet. Groot was mijn verbazing wel toen ik deze week de krant las. De winnaar Sjarel Buysschaert is niet een van de mensen die ik toen heb ontmoet, maar blijkt hier maar enkele straten vanaf te wonen. Gefeliciteerd zou ik zo zeggen! En wat mezelf betreft, ik heb er iets uit geleerd en doe nog altijd met veel plezier mee aan de testjes die regelmatig verschijnen op de site.

Kerstcorrida

De kerstcorrida, het jaarlijkse event in Deerlijk, waarop jong en oud zich uitleven. Degenen die het zien zitten of er keihard voor hebben getrained lopen (en Henk, die liet ons zijn ondertussen aangekomen fiets bewonderen), de andere houden het bij supporteren vanaf een van de vele kraampjes. Het hoogtepunt is de 15km. Verbaast was ik wel toen ik vanaf de zijlijn heel wat oude schoolgenoten zag meelopen. En sommigen deden het helemaal niet slecht! Een dikke proficiat aan iedereen!

Ikzelf hielp mee aan het kraampje van de werkgroep middelenbeleid. In deze werkgroep proberen wij in de eerste plaats jongeren bewust te maken van de gevolgen van drugsgebruik. En hier hebben we het niet enkel over een jointje en de gekendere soorten drugs. Ook alcohol nemen we onder de loepe. Sociaal aanvaard, maar daarom allesbehalve minder schadelijk.

Het was een mooie dag, veel volk op de been, een recordaantal inschrijvingen en de gezelligheid zorgde voor een aangename sfeer. Wat mij betreft, tot volgend jaar!

Leve de cumul!

Het is de laatste tijd terug een heet hangijzer. Hoe logisch is het dat iemand een schone wedde krijgt om een uitvoerend gemeentelijk mandaat (Burgemeester, schepen) te bekleden, en vaak tegelijkertijd nog een reeks zitpenningen uit intercommunales krijgt, blijkbaar niet voldoende heeft daarmee. De meesten onder die uitvoerende mandaten verdienen meer dan Jan Modaal en in het geval ze hun job (tijdelijk, al dan niet deeltijds) aan de kant hebben geschoven, zijn ze er in vele gevallen alleen maar op verbeterd.

Ben ik dan volledig tegen cumul? Nee, bijlange niet. Ik heb er geen probleem mee dat een parlementair, volksvertegenwoordiger, senator, ... ook een zitje in ocmw of gemeente opneemt, maar ik vind het niet opportuun dat hij of zij een lokaal uitvoerend mandaat opneemt. Twee omvangrijke jobs op een goeie manier doen is weinigen onder ons gegeven.

Waarom is "de cumul" dan zo algemeen voorkomend vraag ik me soms af? Ik kan me eigenlijk maar weinig redenen voor de geest halen. Ofwel kikt men op politieke functies en mandaten, ofwel houdt men van het lucratieve aspect. Beide zijn volgens mij verderfelijk en het ene al moeilijker aan te pakken dan het andere.

Persoonlijk denk ik dat een aantal concrete maatregelen, mits uitwerking zeker te overwegen zijn: Lokale uitvoerende mandaten kunnen enkel gecombineerd worden met een deeltijdse job eventueel aangevuld met de ganse schare mandaatgebonden zitjes. Parlementairen, volksvertegenwoordigers, ... die eveneens een lokaal uitvoerend mandaat (willen) opnemen, krijgen enkel de hoogste van beide weddes uitbetaald (vermoedelijk moeten we de idiologen die combineren dan heel ver gaan zoeken), of misschien is een maximum vergoeding per maand geen slecht idee. Eenmaal een bepaalde, meer dan ruimschoots berekende grens bereikt, worden extra mandaten niet nog eens sur-plus bezoldigd. Op dat moment kan er een herverdeling van de kost komen over de verschillende zitjes die de persoon invult en zeg nu zelf wij als belastingbetaler kunnen er maar wel bij varen. Een hele reeks aan ideëen en maatregelen om wat volgens mijn opinie misbruik van de politiek is, ontspruiten zonder twijfel aan de gedachten van iedereen, ik heb in alle geval niet zomaar de ideale oplossing voor handen, maar ik denk dat een grondige dicussie gevolgd door degelijke maatregelen om het (financiële) opportunisme in te dijken de geloofwaardigheid van de politiek in het algemeen alleen maar ten goede zou komen.

Snelheidsbeperking.

Vroeger ging ik er misschien weinig over hebben gezegd, maar ondertussen ben ik dagdagelijks op de baan in functie van mijn job (en nee, das niet te vervangen door openbaar vervoer). Een tijdje geleden gebeurt er in de Kennedytunnen een zwaar ongeval. Oorzaak? Snelheid? Die conclusie wordt alvast getrokken. Het gevolg dat eraan wordt gegeven vind ik er net iets over. In plaats van de geldende snelheid (die amper wordt opgevolgd, ik zag elke dag de vrachtwagens en auto's voorbijzoefen terwijl ik zelf de maximumsnelheid respecteer) te controleren, wordt er een snelheidsbeperking opgelegd van 70 km per uur, met (en dat is toe te juichen) een beleid van maar liefst 100% controle. De snelheid is afgedwongen, maar wel veel lager dan goed is voor de doorstroming en de grote bottleneck, wordt een nog grotere. Of hoe logisch verkeersbeleid soms in elkaar zit ...

Vorige week komt VAB met een berekening van de langere files. een half uur langer, hou er dan vooral rekening mee dat dit om gemiddelden gaat, want bijna een uur is mij ook niet ongewoon gebleken. Enja, er komt reactie ... Proficiat meneer Peeters! Alleen, wat op een, twee, drie, ondoordacht kon worden ingevoerd, daar gaat men nu ruim drie maanden over talmen om het aan te passen. Variabele snelheden, aanpasbaar aan drukte en veiligheid ... lulkoek vind ik het. Een 100% gecontroleerde (en met die 4 camera's nu moet dat toch kunnen) 90 km per uur is denk ik een veel snellere oplossing. En natuurlijk staat het de overheid vrij om dan toch nog te experimenteren in de toekomst met variabele snelheden (die er volgens mij allang zijn op en rond de Antwerpse ring, of hebben die lichtborden een ander doel?) (foto: www.vrtnieuws.net)

Herfstwandeling 2006

Het wordt een gewoonte en deze keer toch helemaal anders. Voor de eerste keer is er een formele samenwerking met een andere afdeling om onze herfstwandeling te organiseren. Elk om beurt nemen we het grote werk voor ons. Dit jaar was het Harelbeke, volgend jaar is terug Deerlijk aan de beurt. Een aangename wandeling met ruim 150 wandelaars, over twee keer ongeveer vier kilometer, gevolgd door klaaskoeken en warme chocomelk. Een waar festijn waar vooral het babbelen met de vele bekenden en minder bekenden in mijn geval veel tijd in beslag heeft genomen. In alle geval wat mij betreft een samenwerking die voor herhaling vatbaar is!

Nieuwe look.

En hier mijn bezigheden van deze avond. In een vlaag ben ik dus gestart aan een restyling van mijn blog en het aanpassen van de eigen website. Het concept lichtjes gewijzigd. De website is nog wel apart, maar enkel met rechtstreekse links vanop de blog. Ook de gedeeltes rond de verkiezingen zijn verdwenen en de kleurtjes zijn ter afwisseling veranderd. Alles heeft zoals gewoonlijk ook terug iets langer geduurd dan verwacht, maar net voor middernacht zijn we rond ... Ik vind het wel meevallen, maar suggesties voor de volgende restyle zijn altijd welkom.

De tijd vliegt snel!

Vandaag starten we alweer met de weetjes van een heel drukke week. Met momenten ben ik toch eventjes mijn hoofd verloren. Druk, slecht weer, veel files, ... maar wel aangenaam en das het belangrijkste. Maandag vergadering, dinsdag Franse les, woensdag op controle in het ziekenhuis (en de draadjes zijn verwijderd, ik ben terug gezond verklaard), mijn cadeautje van de sint? Donderdag even bekomen en vrijdagavond was het dan bedankingsreceptie voor alle vrijwilligers in de gemeentelijke adviesraden. Heel veel volk gezien, veel gebabbeld (was er iets anders te verwachten) en de avond afgesloten op een veel te laat uur (te laat om zoals beloofd nog naar het jeugdhuis te gaan) na een aangenaam, maar ook zeer interessant gesprek.

Socialist tot in het oneindige ...

Gisteren was het dan zover, animo happening in het geliefde Brussel. Café De Fiennes is een toffe lokatie, de werkgroepen waren inderdaad voor elk wat wils, heel veel nieuwe gezichten, de Monk, ... proficiat!

De oorspronkelijke planning werd wel een beetje door elkaar geschut. Als animisten konden we niet anders, wilden we een goed gevoel houden, dan meelopen in de VW betoging. Er was veel volk, er was veel steun, nu nog positieve impulsen op de gebeurtenissen, een groei aan solidariteit, ook van degenen die geen "problemen" hebben en de wereld kan niet meer stuk? De eerste namiddagworkshop op zoek naar "de roots van het socialisme" was in alle geval een verrijkende opvolging. Eindelijk worden binnen animo een aantal cliches over "onze kleine boeregaten" onder ogen gezien, niet rechtsstreeks het doel van de workshop, maar wel een gevolg van de discussie. Het gaf me in alle geval een goed gevoel een aantal gelijkgezinden te ontmoeten, niet "stedelijken" die zich inzetten voor animo, voor sp.a, die niet bang zijn van zelfkritiek naar de partij en de beweging toe. Een "strekking" die gerust wat meer swung kan gebruiken, al is het maar om niet te verzinken in een realiteit die niet altijd een realiteit is. De belangrijkste conclusie: "Socialisme is een eeuwigdurende strijd zonder eindpunt"

Als afsluiter een goeie wandeling door Anderlecht en Molenbeek, onder de deskundige leiding van "de Jan", gevolgd door een gesprek met Rudy De Leeuw (jepjep, de vakbond komt langs bij animo) en een diner in sociaal restaurant "Het Groot Eiland" werd een geslaagde dag afgesloten in de Monk.

Alvast tot de volgende!

Tandpijn

Over de voorbije twee weken, valt weinig te vertellen. De werkgroep middelenbeleid ging door toen ik in sneltreinvaart bij de tandarts zat (heel erg eigenlijk, ik ben me zelfs vergeten te verontschuldigen, terwijl ik die werkgroep echt de moeite vind). De oorzaak is niet ver te zoeken, sinds een aantal weken sukkel ik met tandpijn. Vooral vorige week was het een ramp (tand is uiteindelijk ontzenuwd). Dinsdag laatst was het dan zover, de wijsheidstanden zijn getrokken. En ik was dolgelukkig. Ok, de hamsterwangetjes, daar bleef ik niet van gespaard, maar pijn, nee, amper last van gehad. Gisteren was de pret plots over, mijn linkerwang werd wel heel erg dik en deze morgen bleek ook mijn oog dicht te zitten. Een extra bezoekje aan het ziekenhuis legde een ontsteking bloot, de dikke wang was dus helemaal geen zwelling, maar wel het gevolg van een complicatie bij de operatie. Deze middag een sneetje in de wang en een draadje los en vanaf vandaag is het antibiotica slikken en hopen dat het er morgen niet opnieuw een dikke kaak is (anders moet het nog eens over). Pijn heb ik wel niet meer sinds de "operatie", dus das al veel. Duimen dus dat alles vanaf nu goed gaat. Volgende woensdag gaan de draadjes eruit en hopelijk zijn we dan voor een tijdje verlost van tandproblemen! (p.s.: een fotootje van mezelf deze keer :-) )

Verkeerscommissie

De derde donderdag van de onpare maanden is het verkeerscommissie in het gemeentehuis. De laatste verkeerscommissie tot vermoedelijk maart volgend jaar. In het begin van de legislatuur zagen ze mij (heb ik later gehoord) als een fanatiekeling die altijd met de visie van de fietser kwam. Nu doe ik dat nog regelmatig (al rij ik niet zo vaak meer met de fiets), maar is het fiestoogpunt eerder een veelzijdigheid dan een fanatiek trekje (al is het dan in mijn opinie nooit geweest). De verkeerscommissie is een adviesraad waar ik altijd graag naartoe ben geweest. Vaak is het nuttig, alleen spijtig dat we vaak maar een heel beperkte invloed hebben. Alhoewel er binnen de commissie maar liefst drie schepenen zetelen (de helft van ons schepencollege dus), blijken de adviezen van de commissie niet altijd door te wegen op de uiteindelijke besluitvorming van het college. Ook het feit dat belangengroepen nog steeds niet formeel welkom zijn op een deze adviesraad vind ik persoonlijk heel jammer.

Test

Spannend! Vandaag (de veertiende) de eerste test, hoe goed lopen de Franse lessen, maar dan schriftelijk. Op school was dat over het algemeen een absolute ramp. Als ik een tekort had (bijna altijd), dan ging het over Frans. Omwille van Frans vond ik rapporten net iets minder plezant dan ik ze misschien wel wou vinden. In alle geval, we hebben ons best gedaan, en een week later kregen we het resultaat. Voor de eerste maal viel een Franse test redelijk goed mee. 75% en dat terwijl het studeren door de drukte op het werk niet echt veel tijd in beslag heeft genomen. Duimen dat het niet gaat zoals vroeger met mijn Duits, goed beginnen en heel laag eindigen, maar ik heb er goede moed op. En, de motivatie is toch een stuk veranderd ten op zichte van 10 jaar (we worden oud ;-)) geleden.

ocmw-raad

Op maandag 13 november was het ocmw-raad en zo start ik dus het overzicht van de voorbije periode. De eerste raad na de verkiezingen en dus ook de start van het aftellen van de huidige legislatuur. Ik ben heel tevreden met mijn verkiezing in de gemeenteraad, maar eerlijk is eerlijk, ik ga het ocmw missen. Het was en is een goeie leerschool, waar je regelmatig keihard wordt geconfronteerd met de dingen die je liever niet ziet. Gelukkig zijn de mensen die er werken van goud en staan ze altijd klaar om voor iedereen hun beste beentje voor te zetten.

11 november - dag van de vrede

11 november staat voor de herdenking van het einde van wereldoorlog I. Symbolisch van groot belang voor ons land, maar meer en meer ook symboliek voor wereldvrede. Een teken om oorlog overal ter wereld te veroordelen. Een les waaruit wij allemaal moeten leren hoe zinloos en nutteloos al dat geweld is. Naar jaarlijkse gewoonte ben ik dus paraat op 11 november. 's Morgens vroeg in Sint-Lodewijk met een krans en een uurtje later in het centrum voor een krans en een kleine receptie samen met de oudstrijders en degenen die de traditie in ere houden en iedereen verder willen wijzen op de levenslessen die we moeten opsteken uit de oorlogsgruwelen die ons treffen.

An inconvenient truth

Een maand na de gemeenteraadsverkiezingen werd iedereen door sp.a uitgenodigd naar de film. In metropolis Antwerpen kregen we de kans om de documentaire "An inconvenient truth" van Al Gore te bekijken. Wie niet wist wat het broeikaseffect is en als gevolgen kan hebben, die weet het na deze avond zeker. Persoonlijk vond ik het interessant om alle argumenten eens op een rijtje te zien.

De "voor en na" foto's vond ik heel indrukwekkend:

De eindgeneriek geeft ons nog enkele tips mee:


Meer info: http://www.climatecrisis.net/

Een nieuw bestuur.

Vandaag start ik met een overzicht van de voorbije week. Er stond heel wat op het programma, met als gevolg dat ook hier posten geen optie was. Vorige maandag hebben wij een aantal vragen opgelost. Wie zal het nieuwe sp.a(-spirit) bestuur vormen voor de komende twee jaar? Wie is geinteresseerd in welke thema's? Wie wil graag welke adviesraad volgen? Inderdaad, allemaal gelinkt aan de lokale politiek en we zijn er in grote mate uitgeraakt. Wie wat zal doen wordt voorlopig nog heel even niet bekend gemaakt, maar heb jij interesse om mee te werken? Ligt jij wakker van een thema, waarvan je graag wilt dat wij er rond werken? Heb jij een idee? Stuur ons dan gerust een mailtje en wij nemen contact met je op.

In het donker.

Het was me nogal een week-end. Vrijdagnamiddag kwam ik omstreeks halfzes thuis en traditioneel is mijn eerste werk dan e-mail lezen. Computer opzetten, verbinding maken, alles zag er ok uit, maar geen enkele site kwam te voorschijn ... Eventjes rondgekeken, alles leek in orde. De telefoon getest, de boodschap "Er is een storing op deze lijn" verklaarde de problemen. Geen telefoon, maar vooral geen internet. Een "ramp" als het voorvalt wanneer je het niet verwacht.

Ook op zaterdag was het de ganse dag niks. Plannen waren er niet en als ik op zaterdagavond thuis ben, heb ik de gewoonte om een uurtje aan canvas te spenderen. Over het algemeen loopt daar altijd een detective of thrillerreeks. Regelmatig gebaseerd op boeken die ik al heb gelezen, maar belangrijk, altijd te volgen in een aflevering. Zo ook gisteren. Eerst Tennis (een schone match trouwens), dan de reguliere canvas programmas en om iets voor tienen was het zover: "The inspector Lynley mysteries". De pret duurde echter niet zo lang, een klein halfuur later (naar schatting) werd plots alles zwart. Electriciteitspanne? Moet ik nu echt, in mijn eentje, de garage in? Gordijnen openen om een beetje van de straatverlichting te profiteren, maar ook buiten alles donker. Een opluchting, de garage is niet mijn favoriete plaats in het donker, het blijkt nu om een algemene stroompanne te gaan, niet alleen in Deerlijk, maar in verschillende delen van Vlaanderen en in andere landen. Rond elf uur was alles terug verlicht en bleken onze telefoon en internet terug perfect te werken.

Het geheel stemt toch tot nadenken. Ook hier valt het op hoeveel we vertrouwen op die energie, op het licht, maar hoe we leven met allerlei dingen die energie nodig hebben. Zou een voorval als gisterenavond een les zijn om er iets minder kwistig mee om te springen?

We kwamen en zagen dat het goed was!

Dit weekend was het kermis op de Molenhoek. Een van de jaarlijkse hoogdagen voor de ganse buurt. Alles startte met de kaarting ten voordele van het kleuterschooltje. Alleen maar positieve reacties over te horen. Op zaterdag was het de zesjaarlijkse stoet ter ere van onze vorig jaar verkozen wijkburgemeester (of beter Burgemeesteres!). Het was terug folklore ten top, prachtige karren (en ik heb er geen eer aan, niet meegeholpen en niet opgezeten, maar deze van onze eigen straat was allessinds prachtig). Zelf vulde ik het decor en de aperitiefjes op een kar uit de Waregemstraat. We breiden er een verlengde aan een prachtige zomer in "het goe gebuurte" inclusief barbeque. Ook 's avonds bleek het optreden een schot in de roos. Massa'a volk en het was de moeite waard. En zondag was traditioneel de dag van het vele weerzien. De paardenkoers waarop iedereen die van ver of dicht iets met de Molenhoek te maken heeft gehad eens langskomt. Een goed gevuld weekend en een veel te kort verslag.

Toch heel even een "mindere "noot. Het stoorde me niet en toch weer wel. Onze nieuw verkozen burgemeester werd in de bloemetjes gezet omdat hij "een verkozene van de molenhoek" is. Toen ik na de speech opmerkte dat ik welliswaar geen burgemeester, maar wel "verkozene van de molenhoek" ben, bleek dat niet hetzelfde te zijn. "Niet dat we het u niet gunnen, maar we kunnen uw partij toch niet steunen". De plaats waar de "echte" politiek nu net niet de belangrijke factor zou mogen zijn, waar men trots zou moeten zijn op iedereen en waar leute, plezier en folklore bovenaan staan, ontgoochelde me heel even na deze uitspraak. Gelukkig zijn er heel veel mensen die wel met een felicitatie komen (ook als ze niet op mij hebben gestemd) en zijn er ook heel wat mensen die het vinden kunnen dat iedereen succes (los van kleur) wordt gewenst in een nieuwe legislatuur "echte" politiek.

Bedankt!

Deze morgen kwamen de smsjes al met hopen. Succes! Op een goed resultaat! We duimen!

Allemaal heel plezant en toen in de vooravond bleek dat mijn persoonlijke resultaat er wel mocht wezen was het helemaal ok :-). Hartelijk bedankt aan mijn 343 kiezers voor de gemeenteraad en aan mijn 1125 kiezers voor de provincieraad. Ondertussen blijken ook heel wat van de kameraden het goed gedaan te hebben, dus iedereen tevreden en vol enthousiasme aan het opwarmen voor een nieuwe legislatuur!

Alvast bedankt!

Voor wie mij, mijn blog, ... heeft gevolgd vertel ik nu niks nieuws. Maar toch wil ik graag nog even de aandacht vragen voor mezelf. Zondag 8 oktober is voor een aantal onder jullie een onaangename verplichting, voor anderen is het die ene keer op zes jaar een kans om de eigen mening wat kracht bij te zetten. Zowel op de gemeenteraadslijst als de provincieraadslijst kreeg ik een mooie tweede plaats, een kans om als jonge vrouw te bewijzen wat ik waard ben! En, dit kan alleen met uw hulp!

Maar,aan u, wil ik geen stem vragen omdat ik jong ben of omdat ik toevallig vrouw ben. Aan u, wil ik een stem vragen omdat ik gedreven ben en met uw steun samen wil vechten voor onze idealen.

Verder wil ik graag afsluiten met gelukwensen voor alle kameraden die mentale steun hebben verleend, die hun eigen campagne aan het afronden zijn en die hoogstwaarschijnlijk al wel onderhevig zijn aan de nodige spanning.

Succes en op een goed resultaat !!!

De eindspurt!

De laatste busdagen zijn voorbij, het meeste campagnemateriaal is buiten, morgen een "rustiger" dag met onze traditionele vooravond. Traditioneel, maar toch lichtjes gewijzigd, spaghetti op de vooravond van de verkiezingen is nu kaas - en wijnavond geworden. De batterijen opladen gebeurt nu wel de ganse dag door, met het einde van de campagne in zicht, hebben we het ziek zijn goed te pakken gekregen. De longen (gelukkig maar eentje) heeft er momenteel niet zoveel zin in, maar met de nodige medicatie en een beetje rust zou het begin volgende week alweer stukken beter moeten gaan. Sinds gisteren dus zelf geen campagne meer kunnen voeren, nog een geluk dat er heel wat steun is als backup.

Fight of the Night² ... politiek debat in De Wieke

Gisterenavond was het dan zover, het langverwachte debat. Toen we aankwamen was alles terug picco-bello, alweer een pluim voor de organisatoren. Een pluim ook dat ze hun enthousiasme niet verliezen. Een lovenswaardig initiatief, waarbij jongeren worden geinformeerd, maar blijkbaar denkt onze gemeente daar helemaal anders over. Subsidies kunnen niet voor dit type van evenement (en zeg nu zelf, eenmaal om de zes jaar kan dat nu toch zo geen grote moeite zijn).

Het debat zelf is goed meegevallen al hebben sommigen de definitie "jongste op de lijst" op een bizarre manier geinterpreteerd, de leeftijden waren aanvaardbaar. Hier en daar ontbrak duidelijk een minimale voorbereiding (zelfs het eigen programma was blijkbaar niet zo goed gekend) en straffe uitspraken als "alles is nu perfect, dus waarom iets veranderen" hoorden thuis in het plaatje. Ook gemeenteraadsleden die zes jaar zetelen blijken nu geen mening meer te hebben? Of anders gezegd, "moeilijke" vragen, die worden na 8 oktober besproken, geevalueerd, ... maar alles is zo goed, dus zeker niet aangepakt. Aangenamen boodschap van onze huisdige absolute meerderheid, het is nu eenmaal "heerlijk in Deerlijk".

Zelfs was ik heel tevreden dat een groot misverstand eindelijk de wereld uit is. Alhoewel het niet echt aan de orde was, kwam het verwijt dat wij als sp.a-spirit tegen fuiven zijn en dat wij omdat het huidige bestuur een halfslachtige oplossing bracht bij het ombouwen van een ontmoetingsruimte tot "polyvalente zaal" de oorzaak zijn dat jongeren geen fuiven meer boeken in De Wieke. Op zich een eigenaardige redenering die amper kant noch wal raakte, maar de opener om dit alles recht te zetten. Als buren (en ja ik ben inderdaad een van die buren) zijn wij niet tegen fuiven, integendeel. Wij willen wel dat fuiven mogelijk is, zonder de leefbaarheid (nachtrust) van de buurt te verstoren. Wat ons betreft mag er dus elke week een fuif zijn, maar dit op voorwaarde dat er een optimale oplossing is die zowel voor jeugd als omgeving aannemelijk is. De huidige oplossing, isoleren van de achterwand (terwijl het dak het grote probleem is) in combinatie met een geluidsbegrenzer (die de organisatoren niet willen) is duidelijk niet toereikend. Enerzijds leidt deze combinatie tot een draaglijker omgevingssituatie, maar dit vooral omdat de zaal door het geluidsniveau onaantrekkelijk is geworden om in te fuiven. Toch nog werk aan de winkel in het perfecte Deerlijk?

In alle geval een pracht organisatie, een voor sp.a-spirit zeer geslaagd debat en wat goed is moet gezegd kunnen worden, maar zonder twijfel kan alles beter, dus ook in Deerlijk kan het beter!

Fight of the night... politiek debat in TSAS

En nu denken jullie, wat heeft dit met Deerlijk te maken. Inderdaad, niks met Deerlijk, wel alles met Harelbeke. Naar jaarlijkse gewoonte ben ik vorige week naar de kermis geweest (in Harelbeke). En dit jaar heb ik nog meer dan andere jaren nieuwe mensen ontmoet. En anders dan de vorige ook jonge nieuwkomers op de verschillende lijsten in Harelbeke. Interessant, veel gebabbeld en uiteindelijk beloofd dat ik gisteren naar hun debat ging gaan.

En belofte maakt schuld, ik ben geweest en we hebben onze interessante babbels verdergezet. Het lijkt me weinig interessant deze hier volledig uit de doeken te doen (wie nu zo curieus is, en er van wakker ligt, geeft maar een seintje), maar de conclusie is wel vrij duidelijk: Ik ben trots deel uit te maken van de vele jonge mensen die zich op een of andere manier organiseren en iedereen politiek of net niet politiek verdiend volgens mij meer dan een pluim!

Wie graag de Deerlijkse jongeren wil ontmoeten, volgende vrijdag (29 september, 19u30, De Wieke) organiseert de Deerlijkse jeugdraad samen met Ronny Vandermeiren terug een jeugddebat.

Onthaal & Ontwikkeling

De werkgroep onthaal en ontwikkeling is een van de werkgroepen binnen de welzijnsraad. Als beginnend ocmw-raadslid vond ik het voor mezelf een plicht in elke raad minstens eenmaal aanwezig te zijn. Hoe kon ik anders weten waarover het ging? Voor sommige van die raden werd ik verder uitgenodigd, voor andere niet. Maar telkens ik kan ga ik met plezier op die uitnodigingen in.
Gisteren was het de jaarlijkse hoogdag voor de werkgroep onthaal en ontwikkeling. De personen die in de gemeente toegewezen zijn aan ons ocmw, organiseren samen met de sociale dienst en de personen die actief zijn in de werkgroep een namiddagfeest. Ze laten hun vrienden en buren kennismaken met hun cultuur, ze koken, ze zorgen voor animatie, ... Een gezellige bedoening en echt de moeite om er langs te gaan.

bron: www.lokalestatistieken.be

Open monumentendag

Na een kleine week afwezigheid (ik was aan het werk in Ierland), ben ik hier terug. Vandaag was het open monumentendag. Een dag waarop er iets te leren valt. Ikzelf herrinner me nog goed die keer dat de molen hier enkele straten verder de deuren open zette. Indrukwekkend was het en trouwens ook heel leerrijk. Ook vandaag was er in Deerlijk iets te beleven.

Het Museum René De Clercq stelde de deuren open en er was extra aandacht voor zijn periode in Nederland.

Enkele links:

http://www.renedeclercq.be/

http://www.toerisme-leiestreek.be/leiestreek/cultuur.aspx?id=18406

Ieder 1 mee!

Vandaag was het dan zover. De nationale startdag in de aanloop van de gemeente-en provincieraadsverkiezingen. Lijstnummer 1 leverde trouwens een pracht van een nummeraffiche op (ogen open de komende weken ;-)).

Iedereen mee 03/09/2006 - “We zijn klaar om naar de gemeenteraadsverkiezingen te trekken”, zegt Johan Vande Lanotte op het congres in Bredene. Een startdag voor de campagne met ruim 1300 aanwezigen.

"Uit het grootste buurtonderzoek, dat gisteren in de VUM-kranten verscheen, leer ik dat de hoofdbekommernis van de mensen ligt rond samen wonen, samen werken, samen leven. De Vlamingen zijn bezorgd over de manier waarop ze samen in hun dorp of stad kunnen samen wonen”, vertelt Johan Vande Lanotte op de startdag voor de campagne van de gemeenteraadsverkiezingen vandaag in Bredene. “Het enthousiasme is zeer groot. Dat bewijst deze hoge opkomst met ruim 1300 kandidaat-gemeenteraadsleden.”“Wij gaan resoluut voor de samenwerkende gemeenschap Vlaanderen”, benadrukt de partijvoorzitter.

“Ook al bestaat de politieke hoofdstroom er in om iedereen te beoordelen als een aandeelhouder van de naamloze vennootschap Vlaanderen, met klemtonen op competitie, opbrengst en concurrentie. Wij willen de mensen niet als aandeelhouder beschouwen, wel als eerlijke deelnemer aan een gemeenschappelijk project dat ons vooral meer welzijn moet brengen.”

“sp.a kiest voor een beleid waarbij we voor de belangen van iedereen gaan. Waarbij we dus een open, sociaal en progressief bestuur krijgen. We kiezen voor openheid en samenwerking. Met de beslissing om onze zendtijd aan te bieden aan verenigingen die gaan voor een warme samenleving, illustreren we dit. Hiermee maken we een statement, kiezen we voor een engagement.” 148 verenigingen stelden zich kandidaat om deze zendtijd in te vullen.

Partijvoorzitter Vande Lanotte herhaalt ook zijn pleidooi voor meer betaalbare huisvesting. “Goed en betaalbaar wonen, en daar hoort ook betaalbare energie bij, blijft voor sp.a een grote prioriteit. We gaan daar werk van maken in de nieuw gekozen gemeenteraden. Het moet een echt speerpunt worden in het lokaal beleid, zoniet komen we voor sociale drama’s te staan.”

“De laatste weken zijn we ook overspoeld door creatieve, maar potsierlijke voorstellen over werkloosheid”, stelt Vande Lanotte vast. “Wij vinden dat jonge mensen die van school komen na 6 maand tijd een job of een passende opleiding moeten krijgen en daarvoor ook deftig vergoed moeten worden. Stop dus met allerhande ideeën over de werkloosheidsvergoeding en zeg waar het echt op staat. Dat we de schande van de jeugdwerkloosheid gewoon moeten uitroeien. Een stelling die we met recht en reden mogen verdedigen. Onze beide ministers van Werk, Frank Vandenbroucke en Peter Vanvelthoven, hebben een krachtig beleid uitgetekend waardoor laaggeschoolde jongeren echt nieuwe kansen krijgen.”

“Morgen begint het echte feest”, besluit Johan Vande Lanotte. “Dan begint de campagne en de echte strijd. Maak er het beste van.” (foto: vrtnieuws.net)

Terug naar school!

Ideale avond om een actie die we een tijdje geleden hebben gevoerd terug op te halen. Ideaal ook om ernaar te verwijzen, want het heeft toen duidelijk iets teweeg gebracht. Het besef dat onderwijs, zeker basisonderwijs en liefst ook secundair eigenlijk gratis zou moeten zijn. Vandaag begint het erop te lijken dat de politiek ook in deze richting evolueert. Laten we hopen, verder strijden en misschien wordt dit o zo belangrijke punt, dat iedereen ten goede komt, in de komende jaren bereikt.

Animo wil gratis onderwijs (Het Nieuwsblad - Het Volk, 29-01-2004)

Op diverse plaatsen in Vlaanderen voert Animo (jong-links) actie voor kosteloos onderwijs. ,,Wij kiezen lukraak enkele scholen uit waar wij kaartjes aan de ouders uitdelen'', vertelde Evelien Dejaegere woensdagochtend aan de school De Berk in het centrum van Deerlijk.

Animo pleit voor kosteloos onderwijs tot het einde van de leerplicht. ,,In de grondwet staat dat ook zo ingeschreven maar in de praktijk is het anders. Vooral in de middelbare scholen lopen de rekeningen hoog op.'' Aan de school in de Sint-Amandusstraat is directeur Eddy Ameye een van de eersten om de petitie in te vullen. ,,Wij houden de kosten zo laag mogelijk. In afspraak met het oudercomité wordt de eerste turnkledij zelfs gratis gegeven. De initiatieven die de scholen van het centrum nemen, worden zorgvuldig gepland en vanuit het oudercomité is er een financiële inbreng.''

Animo pleit zelfs voor gratis onderwijs voor alle 18-plussers die hun diploma van het middelbaar nog niet op zak hebben. Evelien: ,,Wij stellen voor dat het budget voor onderwijs opgetrokken wordt. Wij vragen met aandrang aan minister Vanderpoorten om maatregelen te nemen. Het is bedroevend dat sommige kinderen een deel van het schoolleven moeten missen omdat de ouders niet kunnen betalen. Vooral in het middelbaar is dit het geval met uitstappen en reizen.''

De voorzitters van het oudercomité, Dirk Hanssens en Philip Ghekiere, krijgen ook een kaartje. ,,Wij hebben via het oudercomité een goede inbreng in de scholen. Wij sponsoren waar wij kunnen en helpen ook materieel waar mogelijk. Wij denken dat deze algemene actie vooral voor middelbare scholen geldt. Als alles kosteloos moet, zal er veel meer overheidsbudget naar de scholen moeten komen.''

Op het petitiekaartje kunnen de ouders een eigen schoolrekening maken van diverse uitgaven waardoor het leerplichtonderwijs niet helemaal kosteloos is. De kaartjes worden in verschillende locaties van het Vlaamse land ingezameld en aan de minister bezorgd. Aan de ouders wordt gevraagd ook te ondertekenen dat zij niet gelukkig zijn met het feit dat sommige scholen de kosten bewust optrekken om een elitair publiek te kunnen selecteren.

Talen

Ja, zoals zovelen benijdde ik de mensen die er super goed in waren. Ik heb nooit een aanleg voor talen gehad. Niet dat ik het niet graag deed, maar de punten wilden absoluut niet mee. Talen en Evelien het marcheerde gewoon niet. Vorig jaar toen ik begon te werken, was er geen andere keuze meer. Na twee weken kreeg ik een taalbad in Amerika. Twee weken amper iets anders dan Engels en ondertussen heb ik er geen grote problemen meer mee. Natuurlijk zijn de spelling en grammatica soms niet van een bovenstebest niveau, maar iedereen verstaat me en das het belangrijkste. Nu ik eenmaal gemerkt had dat het met Engels wel kon, begon het Frans te kriebelen. (Al heeft mijn werkomgeving er ook wel iets mee te maken). In alle geval de laatste maanden ben ik erop gebeten om het Frans eindelijk wat beter onder de knie te krijgen. Om de basis iets meer op te frissen, om een degelijke conversatie te kunnen voeren, met net dat ietsje meer zelfvertrouwen dat ik momenteel mis. In alle geval, dit ganse betoog om te melden dat ik me heb ingeschreven voor Franse lessen en dus hoop dat binnen een jaartje de vele jaren schoolfrans een beetje zijn opgefrist.

Regen ...

Regen, regen, regen, ... Vandaag hebben de meesten onder ons aan de lijve ondervonden wat dit betekent. Voor de een was het een confrontatie met wateroverlast en de nare gevolgen ervan, voor de ander was het heel goed opletten op de weg en voor velen was het ook zien op tv en horen op de radio hoe erg het er hier en daar aantoe ging. Vandaag was ik een van die mensen die uren in de wagen in plensbuien, met centimeters water op het wegdek heb doorgebracht. Zelf wanneer je moe ben word je onmiddelijk wakker enkel en alleen door de vereiste concentratie. Toen ik deze avond de beelden zag in het nieuws, moest ik er weer aan denken dat wijzelf ook die situatie hebben gekend toen we hier nog niet zolang woonden. Onze woning bleek gebouwd op waterzieke gronden en op de koop toe onder het straatniveau neergezet te zijn. Jaren heeft het aangesleept, maar momenteel kunnen wij niet meer klagen en blijft ook ons huisje "met de voetjes op het droge". Dagen als vandaag kunnen enkel en alleen ons pleidooi versterken om verkavelingen op waterzieke gronden niet toe te laten. Waterzieke gronden, bouwen op laaggelegen weiden die enkele maanden per jaar zo goed als onder water staan, het is niemand vreemd dat dergelijke verkavelingen vaak samengaan met het creeren van wateroverlast op desbetreffende verkaveling, maar ook daarrond kan het water niet meer weg en kunnen hopen problemen ontstaan. Niemand verdient het om voor de winst van een projectontwikkelaar jaren in de problemen te zitten en er vaak niet alleen moreel aan onderdoor te gaan, maar ook financieel berooid uit dergelijke situaties te komen.

Nieuwe website!

Goeieavond, of moet ik nu al morgen zeggen? Eigenlijk ben ik wel trots. Mijn website is helemaal vernieuwd. Een heel kort berichtje enkel en alleen om te melden dat jullie straks hier terecht kunnen om hem te bekijken. Groetjes en slaapwel!

Natuurlijk steunen wij dit volledig!

Eén minuut zendtijd voor verenigingen en organisaties die zich engageren voor een open, warme, solidaire gemeenschap waar samenwerken met anderen en voor anderen centraal staan. Dat is wat wij 13 organisaties en/of verengingen willen aanbieden.

Daarvoor stellen wij de mediaruimte ter beschikking die we als sp.a – spirit krijgen in het kader van de politieke tribunes voor de gemeenteraadsverkiezingen. Dat zijn 9 minuten op televisie en 4 minuten op radio, samen 13 minuten. Wij willen daarmee ook het belang en de rol van het verenigingsleven en het vrijwilligerswerk in onze samenleving beklemtonen. Het verenigingsleven brengt mensen samen, en zorgt zo voor een sterk netwerk van niet-geïnstitutionaliseerde solidariteit.

Verenigingen kunnen hun voorstellen voor 1 minuut zendtijd hier indienen. Wij zullen met het voorziene budget voor de productie van onze politieke tribune het filmpje of de radiospot financieren. Bij de selectie zullen politieke of levenbeschouwelijke strekkingen en de omvang of locatie van het initiatief geen rol spelen. In de eerste plaats telt het engagement, de inzet, de impact van projecten en acties.

De 13 boodschappen worden uitgezonden op volgende dagen en uren:
Televisie: 15 september 2006, 25 september 2006 en op 3 oktober 2006 telkens na het journaal van 19.00 uur. Telkens drie reportages per uitzending.

Radio: op 25 september en 3 oktober 2006 telkens na het één uur journaal op Radio 1. Telkens twee reportages per uitzending.

Mogen we er trots op zijn?

We hebben een nieuw gemeentehuis, we mogen er trots op zijn, maar het kost alsmaar meer geld, er komen voortdurend "gebreken" te voorschijn, ontoegankelijk, airco onvoldoende, geen bel (ondertussen opgelost), ... Waar zal het eindigen?

Schrijnend is het allezins, gisteren ging mijn zus naar het gemeentehuis om haar nieuwe electronische identiteitskaart. Toen ze thuiskwam werd nog maar eens duidelijk hoe het gesteld is met het nieuwe gemeentehuis.Een pracht van een realisatie, daar bestaat geen twijfel over, maar dat men op voorhand geen rekening heeft gehouden met iedereen, is onvergeeflijk.Wanneer ze het gemeentehuis verliet kwam ze iemand tegen die ze tijdens haar stage heeft ontmoet. De persoon zit in een rolstoel en moet papieren afgeven op de gemeentelijke diensten. Aangezien het voor die persoon onmogelijk is het gemeentehuis te betreden worden dergelijke zaken indien mogelijk gebust in de brievenbus, alleen ... ook de brievenbus blijkt te hoog te hangen voor hem, hopen dus op mooi weer en veel voorbijgangers, hopen op de goedheid van onze eigen mensen om hulp te vragen om louter en alleen een brief in een brievenbus te stoppen ...

Levend Landschap: Trage Wegen

Goeiemorgen, we blijven volop aan de gang, we werken verder aan de nieuwe dingen, maar ik wil een van onze speerpunten die begin dit jaar zijn gecommuniceerd opnieuw onder de aandacht brengen. Levend landschap is bij iedereen bij de start van de lente in de bus gevallen en vanzelfsprekend gaan wij hier nog altijd volledig voor. Trage wegen als aangename rustige recreatiewegen, trage wegen als korte verbindingswegen, trage wegen als veilige onderdelen in een fietsschoolroute, ... Je kan je alle mogelijkheden niet op een twee drie inbeelden. Wie de brochure nog eens wil bekijken kan hier of voor meer achtergrond hier terecht.

Spelende kinderen

Deze avond reed ik rond met de wagen om enkele brieven te bussen. Op die rustige zondagavonden zie je ook heel veel. Hier en daar borden die er niet lijken te horen, of borden die helemaal niet meer reflecteren, ... Eigenlijk zou ik eens een lijstje moeten bijhouden, gewoon in de wagen leggen en deze op de verkeerscommissie doorgeven.
Vandaag viel mijn oog terug op de "spelende kinderen" borden. Tot mijn grote frustratie worden die volgens mij nogal naar willekeur geplaatst. Persoonlijk vind ik en ijver ik voor het plaatsen van "spelende kinderen" borden aan de ingang van elke woonwijk en op alle kinderrijke plaatsen. De visie van ons Deerlijks bestuur is enkel daar waar doorgaand verkeer mogelijk is. Ter hoogte van de Wijmelbroek staat een pracht van een bord, aan het chiroheem idem, zelfs aan de ingang van de De Taeyelaan staat er een. . Aan het gaverdomein staat een oudere versie van het bord. En hier en daar slaagt men er in op de meest onverwachte plaatsen soms een dergelijk bord te ontdekken. Het lijkt misschien een niemendal, maar er is nog werk aan de winkel. Want ook "doorgaand verkeer" wordt heel losjes geïnterpreteerd. Zo blijkt onze eigen wijk (Ketsersstraat) geen doorgaand verkeer te kennen (ook niet voor men er een stukje eenrichtingsverkeer invoerde omdat er een klacht was betreffende teveel snel rijdend doorgaand verkeer).

In alle geval, ik ben er van overtuigd dat een beleid nodig is dat alle verkeersborden in Deerlijk onder de loepe neemt. Overbodige moeten verwijderd worden en met betrekking tot aanwijzingsborden (zoals spelende kinderen) moet eenvormigheid worden nagestreeft. De aandacht voor spelende kinderen in de verschillende woonwijken wordt erdoor verhoogd en hun veiligheid verbeterd door het plaatsen van opvallende borden. Dit resulteert in een eenheidsbeeld (vergelijkbaar met de "U nadert mijn school" borden), wat onze gemeente alleen maar aantrekkelijker, fleuriger en vrolijker kan maken.

Omdat het niet altijd ver van ons bed is!

Rare titel? Ik vind het aangrijpend, deze avond kreeg ik een mailtje dat me echt aangreep. Niet enkel en alleen door de inhoud, maar vooral omdat deze realiteit ook mezelf al een aantal keer heel dichtbij heeft getroffen. Ongevallen en de gevolgen ervan, het is iets wat een leven tekent! Degenen die de kans hebben verder te gaan en er dan het beste van te maken verdienen alleen maar respect en bewondering! Soms een heel spijtige zaak, in andere gevallen een harde leerschool, hopelijk leren we er allemaal iets uit.

Dit mailtje raakte voor mij politiek gezien onmiddelijk twee thema's aan, twee belangrijke thema's.

Verkeersveiligheid en mobiliteit: Hoe zorgen we ervoor dat zoveel mogelijk kan vermeden worden? Niet door borden neer te planten, niet door enkel controles te doen (en mensen te ergeren), maar vooral door structurele maatregelen te nemen.

Als tweede thema toegangkelijkheid: hoe groot moet de frustratie niet zijn als je na een ongeval uit een diep dal omhoogklautert en te pas en te onpas wordt geconfronteerd met beperkingen, het niet kunnen openen van deuren, het niet kunnen betreden van gebouwen, niet eenvoudig van het voetpad raken (en dus niet makkelijk aan de overkant van de straat raken), ... Degenen die er dagdagelijks mee worden geconfronteerd, die kunnen er zonder twijfel uren over doorgaan.

Het is aan ons, politici, vertegenwoordigers in de lokale besturen om naar die mensen te luisteren, om hen een forum aan te bieden en om met prioriteit hun opmerkingen en aanpassingen door te voeren!

Hieronder vinden jullie de mail terug. Ik doe hierbij een oproep aan iedereen die in de mogelijkheid is om op een of andere manier zijn of haar steentje bij te dragen om dit te doen en tegelijkertijd wil ik me sterk maken dat ik alles zal doen wat tot mijn mogelijkheden behoort om aandacht te schenken aan deze thema's.

Beste,

Misschien werden jullie reeds door anderen uitgenodigd, misschien was je al op de hoogte vanuit andere bronnen.

Onze neef Henk Beyaert uit Sint-Lodewijk had vorig jaar een ernstig verkeersongeval met verlamming van de onderste ledematen tot gevolg. Na een lange coma en negen maanden revalidatie woont hij sinds kort terug zelfstandig.
Henk, die 33 jaar is en niet graag bij de pakken wil blijven zitten heeft zich de laatste maanden tijdens zijn revalidatie en in zijn vrije tijd toegelegd op het handbiken, rolwagenfietsen zeg maar. Zijn eerste deelname aan een wedstrijd in Marke was een onverhoopt succes, hij heeft de microbe duidelijk te pakken... Voor dit alles is natuurlijk een fiets, een handbike nodig, en die is heel duur.

Om dit alles te kunnen realiseren en financieren willen we graag even uw aandacht vragen voor een benefiethappening die op 20 augustus aanstaande door zijn vrienden en familie georganiseerd wordt.
Deze gaat door in het PIH Kortrijk, Karel de Goedelaan 5.

Wat valt er te beleven op deze "Bene-fiets" en hoe kan je steunen?

• Reeds vanaf 11.30 uur is er een aperitiefoptreden.
• Daarna kan er genoten worden van een heerlijke schotel beenhesp aan 12 euro of een koude vlees- en visschotel aan 15 euro.
• Voor de kinderen is er een aangepast kindermenu aan 6 euro.
• De ganse namiddag is er randanimatie voorzien.
  
  Voor de maaltijd is het wel noodzakelijk bij ons te reserveren voor 12 augustus (willy.huys@scarlet.be of 056/779224), voor het financiële kan je bij ons terecht op rekening nummer 979-3724325-15 met vermelding Benefiets Henk.

Kan je niet aanwezig zijn en wil je toch je steun betuigen? Dat kan met een steunkaart, vanaf 3 euro hou je de fiets in beweging (zelfde rekening).
Of je sponsort door het schenken van een prijs voor de tombola. Ook dat kunnen we voor je regelen.

Wil je zo'n handbike eens bekijken en meteen zicht krijgen op wil en doorzettingsvermogen, dan verwijzen we naar de foto van Henk die we namen op de Leie-corrida in Marke op 11 juni.
Je bent alvast bedankt voor jouw aandacht en steun.

Liefs en van harte
Willy en Rita Huys-Decock